Mikołaj Kopernik
1473 – 1543
„Wstrzymał Słońce – ruszył Ziemię”
Polski astronom, urodzony w 1473 r. w Toruniu. W latach 1491-1495 studiował w Krakowie, a następnie we Włoszech (Bolonia, Padwa, Ferrara). W 1503 doktoryzował się z prawa kanonicznego. Po powrocie do Polski mieszkał w Lidzbarku Warmińskim, Fromborku i Olsztynie.
Opracował heliocentryczny model Układu Słonecznego, według którego Słońce znajduje się w centrum, Ziemia jest planetą i podobnie jak pozostałe planety obiega Słońce po orbicie kolistej. Jego teoria została opublikowana w 1543 r. w księdze „De revolutionibus orbium coelestium” („O obrotach sfer niebieskich”).
Teoria Kopernika wpłynęła na sposób patrzenia na miejsce Ziemi i człowieka we Wszechświecie i stała się podstawą rozwoju nauk ścisłych. Określa się ją mianem „rewolucji kopernikańskiej”. Z idei Kopernika wywodzi się późniejsza zasada kosmologiczna, zwana także zasadą kopernikańską, według której część Wszechświata dostępna obserwacjom nie różni się od jego pozostałych części.
W wersji uogólnionej przyjmuje się, że żaden punkt we Wszechświecie nie jest wyróżniony.
Kopernik był także matematykiem, lekarzem, prawnikiem, ekonomistą, publikował prace o reformie monetarnej i sformułował prawo, iż „gorszy pieniądz wypiera z rynku lepszy”.